"Η τιμητική απόφαση του Πρωθυπουργού να αναλάβω τα καθήκοντα του Υφυπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας αποτελεί για μένα μια μεγάλη και σημαντική ευθύνη. Την ευθύνη να ανταποκριθώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις απαιτήσεις και τους στόχους του κυβερνητικού έργου στον κρίσιμο τομέα της ανάπτυξης και της ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Η Περιφερειακή Ανάπτυξη αποτελεί αναμφισβήτητα τη βασική προϋπόθεση για την οικονομική και κοινωνική αναγέννηση της χώρας μας. Αποτελεί το μεγάλο στοίχημα που θα συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών και στην αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους.Με την ανάληψη αυτής της σημαντικής ευθύνης, αισθάνομαι βαθιά την ανάγκη να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τους πολίτες των Κυκλάδων για την ειλικρινή και διαρκή στήριξη και εμπιστοσύνη τους. Τους τιμώ και τους διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίσω να βρίσκομαι δίπλα τους, με τις πόρτες του γραφείου μου ανοιχτές και με μία μόνο υπόσχεση: να δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να πετύχουμε το μεγάλο στόχο της ανάπτυξης της ελληνικής περιφέρειας, της ανάπτυξης των νησιών μας. Χωρίς πολλά λόγια, αλλά με όραμα, με σχέδιο και με σκληρή δουλειά. Αυτή είναι η δικιά μου ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη δέσμευση. Είναι δέσμευση ευθύνης. Είναι δέσμευση προς όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες των Κυκλάδων."
Εύχομαι στον κ.Ρήγα καλή δύναμη στα δύσκολα που ανέλαβε..
Ώρα ήταν πιά! Τόσα χρόνια το γυροφέρνουν...
2 σχόλια:
γεια και χαρά σου Zepo, Ανάρτησα κάτι που νομίζω θα σε ενδιαφέρει στο blog μου... αλλα δεν εύρισκα το mail σου να στο στείλβ κι έτσι στο βάζω σχόλιο...
To είδα Κώστα και πόνεσα!
Εγώ τότε, με το πρώτο νικ σαν "αχταπος" 'εστησα το μπλοκ στον Νικόλα. "Είδα" μέσα από τα λιγοστά γραφτά του στον φόρουμ "μελισσοκόμος" τι αυθεντικό διαμάντι κρυβόταν κάτω από την χωριανή του υπόσταση.
Ο Νίκος χαιρόταν με τα ελάχιστα, "έφευγε" με τις απλές εικόνες που αντίκρυζε των βράχων που βρέχει η θάλασσα, των παλιών ερειπωμένων πέτρινων κατασκευών στο νησί του..
Κάποτε μου είχε στείλει μερικές εικόνες από ένα πέτρινο κατασκέυασμα πολύ παλιό και μου έλεγε λίγα λόγια, αλλά δυστυχώς χάθηκαν όλα μαζί με άλλα δικά μου μαζί με το κάψιμο του δίσκου του PC..
Αλήθεια με πονάει να μιλώ για ένα φίλο που χάθηκε άξαφνα και που εγώ δεν είχα συναντήσει ποτέ!
Δημοσίευση σχολίου