Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

Ο .. εχθρός!

Πριν λίγες μέρες με παρακάλεσε φίλος μαραγκός να πάρω μια ξεχασμένη παλιά κυψέλη από ένα ταρατσάκι μια παλιάς αποθήκης του. Το είχε αφήσει εκεί πριν χρόνια άλλος φίλος πιο .. προκομένος από μένα στα μελίσσια! Τώρα πλέον έχει διπλές και τριπλές δουλειές και που ο καιρός για "παιχνίδια"! Η κυψέλη είχε ζωή για χρόνια, όπως μου είπαν, αλλά τον περασμένο χειμώνα ερήμωσε. Κάποιος βοηθός του ανέβηκε στο ταρατσάκι, την άνοιξε και τρόμαξε! Ήταν γεμάτη σκουλήκια όπως είπε!

Έχοντας αυτά κατά νου, και υποθέτοντας οτι ο σκώρος είχε κάνει καλή δουλειά, πήγα πριν μια βδομάδα περίπου να την πάρω. Όμως κάτι είχε αλλάξει! Μέλισσες μπαινόβγαιναν από την πόρτα και η κίνηση ήταν αρκετή.. Πήγα λοιπόν και πήρα τα εργαλεία μου να την ανοίξω.. Η κυψέλη είχε μόνο 5 πλαίσια παμπάλαια και ήταν γεμάτα με αυτήν την χλαπάτσα που αφήνει η επιδρομή από σκουλήκια, μια εικόνα σκέτο θρίλερ.. Η άλλη μισή, ήταν πιασμένη με φρεσκοχτισμένες πίτες που κρέμονταν από το καπάκι γεμάτες πληθυσμό και με όλα τα καλούδια, κλειστό και ανοιχτό γόνο, τροφές κλπ...

Το συμπέρασμα είναι οτι ένας νέος αφεσμός ήλθε και εγκαταστάθηκε στη παλιά κυψέλη με τα υπολοίματα του σκώρου παντού.. Μυστήριο γιατί, αλλά έτσι πρέπει να έγινε! Ξαναγύρισα εκεί την άλλη μέρα με μια φρέσκια κυψέλη και πλαίσια με κεριά για να τα βάλω και να κόψω τις πίτες του καπακιού.. Τίναξα όλη την παλιά μέσα στην νέα κυψέλη, αλλά δεν έκοψα όλες τις πίτες γιατί τα λυπήθηκα!! Ήταν γεμάτες με σκουληκάκια διαφόρων ημερών και δεν μου πήγαινε να τις κόψω.. Έκοψα μία με μικρά σκουλήκια και την πήρα "καθαρή" (έτσι νόμιζα!) να τη βάλω σε κείνο τ'ορφανό που έχω.. Άλλη μία την έδεσα με σπάγγο σε ένα πλαίσιο με σύρμα μόνο και την έβαλα δίπλα στα φρέσκα κεριά που έβαλα.. Έριξα και το παλιό καπάκι με τις υπόλοιπες πίτες επάνω που κατέβαιναν στο κενό και τ'άφησα να ησυχάσει λίγες μέρες ελπίζοντας να αρχίσουν το χτίσιμο στα φρέσκα κεριά των νέων πλαισίων που τους έβαλα..



Ξαναπήγα σήμερα το πρωί να τελειώσω το κόψιμο και να του βάλω και τα υπόλοιπα κεριά.. Δυστυχώς αυτές έχτισαν πάλι στο παλιό καπάκι νέες πίτες και αναγκάστηκα πια να τις τινάξω μέσα όλες, να γεμίσω με πλαίσια όλο το χώρο και να βάλω το νέο καπάκι. Όλες οι πίτες τους ήταν πάλι γεμάτες με σκουλήκια..
Έτσι αποφάσισα να πάρω μια-δυό στο χωριό να τις βάλω στο ορφανό και στο μικράκι μου...




Πήγα στο κελί μου και ετοιμάστηκα να τις δέσω με σπάγγο στα σύρματα...
Ξαφνικά πήγε το μάτι μου σε κάτι μικρές καφέ κουκίδες πάνω στο καθαρό κατακίτρινο κερί... Πλησίασα τα στραβάδια μου (γαμώτο μου!) και είδα για πρώτη μου φορά τον ... εχθρό ολοζώντανο μπροστά μου να τον έχω εγώ φέρει στα μελίσσια μου με τα ίδια μου τα χέρια!!



Τρία - τέσσερα βαρρόα (φαίνονται καθαρά στη φωτογραφία) βολτάριζαν ανενόχλητα πάνω στο γόνο και στο κερί!! Και το χειρότερο είναι οτι πριν λίγες μέρες είχα βάλει σαν μαλάκας άλλο ένα τέτοιο ολόϊδιο κερί μέσα στο "ορφανό" μου, (μετά από τις υποδείξεις σας!!!) χωρίς να πάρω χαμπάρι καθόλου τον εχθρό!! Να σημειώσω εδώ οτι έως σήμερα, εγώ ποτέ δεν έχω δεί βαρρόα στα μελισσάκια μου, ούτε φυσικά έχω κάνει καμιά θεραπεία ποτέ...

Κατέβασα όλα τα καντήλια που είναι γνωστά και αν ξέχασα κανένα άγιο... ας με συχωρέσει!!

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Δεν έχω μάννα!!


Είμαι ορφανό... κάνε κάτι!!
Κάτι τέτοια περίεργα μου φάνηκε οτι έπιασε τ'αυτί μου σήμερα το πρωί στα μελισσάκια μου..
Χωρίς να χάσω καιρό άναψα το θυμιατό και ζύγωσα..
Οι φωνές έβγαιναν από κείνο το άτιμο το περσυνό μικρό που ξαφνικά φέτος του την έδωσε και άρχισε να αυξάνεται με ρυθμούς διαστημικούς!
Δεν το προλάβαινα κεριά, σε δυό μόνο μέρες μου έχτιζε το κάθε πλαίσιο..
Και δώστου γόνο σε όλο το μήκος και μάκρος...

Το αποτέλεσμα αυτής της "ανώμαλης" συμπεριφοράς ήταν τις μέρες του Πάσχα που έλειψα για μια βδομάδα.. την έκανε..

Το είδα όταν γύρισα το κενό! Είδα τα άδεια καλοχτισμένα κεριά..
Είπα οτι έφυγαν καναδυό σμάρια και θα στρώσει με λίγο τάϊσμα..

Σήμερα που το άνοιξα διαπίστωσα το μέγεθος της .. απιστίας του, σχεδόν προδοσίας! Όλος ο κάτω όροφος γεμάτος πληθυσμό, τα πλαίσια γεμάτα τροφές αλλά χωρίς καθόλου γόνο!

Σε 4 τουλάχιστον πλαίσια, βασσιλικά κελιά αφεσμού στο κάτω μερος και σε ένα κεντρικό, ώ του θαύματος, τρία κελιά αντικατάστασης.. Όλα ανοιχτά από μέρες..


Εψαξα για την νεαρά .. αλλά δεν μου κάθησε.. παρθένα ίσως γι'αυτό!

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Το άγριο!


Εν αρχή ...βράχοι, σμιλεμένοι με γνώση περίσσια από τα φυσικά δαιμόνια..
Καταμεσίς ... μια σκοτεινή τρύπα να κοιτά το νοτιά, και τριγύρω ξερόχορτα, ζιζάνια, σαυράδες.

Πριν χρόνια μια μέλισσα κατάσκοπος, μπήκε στην σκοτεινή τρύπα και ανακάλυψε το μελλοντικό σπίτι όλης της φαμίλιας..

Η φαμίλια μετακόμησε εκεί, κάτω από τον μαντρότοιχο που τριγυρίζει το "Πανηγυράκι", λίγο πάνω απ' τον ΟΤΕ. Το μέρος έμεινε σαν από θαύμα έως σήμερα αναλοίωτο, όπως το πρωτοβρήκε αυτή η ανιχνεύτρια πριν χρόνια, με τους μεγάλους βράχους να στέκουν εκεί μη δίνοντας σημασία στην οχλοβοή των αυτοκινήτων που περνούν λίγα μέτρα πιο κάτω, ούτε στις "ροκιές" που ξεφωνίζει το γειτονικό "Ρεμέτζο" ή πως αλλοιώς το λένε σήμερα!

Πήγα κοντά να θαυμάσω την κατοικιά!


Πλησίασα λίγο ακόμη!


Η απλότητα της επίπλωσης συναγωνίζεται τον καλύτερο νοικοκύρη..
Δυο χουχουλιοί στέκουν εκεί ακόμη, δίπλα στο παραπόρτι, ρουφώντας την υγρασία από την προχθεσινή βροχή...

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Merops apiaster - Ο πειρατής!


Μελισσοφάγος, ο εποχιακός υπεράρπαγας των μελισσών μας, με το εγγαστρίμυθο κράξιμο!

Τις μέρες αυτές της εαρινής αποδημίας προς τους τόπους που φωλιάζουν και γεννοβολούν τα πουλιά, ο ωραίος αυτός άρπαγας με τα πλουμιστά χρώματα, κάθεται κορδωμένος συνήθως στα καλώδια της ΔΕΗ ή του (προς πώλησην) .. ΟΤΕ και σχεδόν πάνω απ' τις κυψέλες μας.


Όποιος δεί αυτά τα πολύχρωμα πουλιά δεν μπορεί να φανταστεί τι εφιάλτης πρόκειται να προκύψει για τα μελισσάκια μας...

Βουτάνε με μαεστρία και αρπάζουν τις εργάτριες που γυρίζουν φορτωμένες με φαγητά, έξω σχεδόν από την είσοδο της κυψέλης..

Σήμερα σχεδόν όλη μέρα ήμουν βαρδιάνος δίπλα στις μέλισσες, εφοδιασμένος με ένα κόκκινο (πάντα!!!) πανί για φόβητρο!! Ήταν τόσο σπαστική η αδιαφορία τους (στα κόκκινα..) που λίγο έλειψε να κατέβω σπίτι να πάρω το δίκανο!!

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Πείσμα!!



Ήλθε μόνο του!
Ένα σβολαράκι ήταν δυό χούφτες μέλισσες!
Μπήκε σε μια άδεια κυψέλη "παγίδα", κάποια μέρα που έλειπα τις μέρες του Πάσχα. Είχα βάλει τέτοιες κυψέλες γιατί θα έλειπα μια βδομάδα..

Το βρήκα νάχει "πιάσει" στο ταβάνι.. Είχε κι΄όλας χτίσει τρία μικρά κεριά 15Χ15 εκ. και το σπουδαίο ήταν οτι καθώς τα χάλασα, μικρά σκουληκάκια λίγων μερών .. ζωντανά πετάγονταν από τα κομμένα κελιά και μου έκαναν την καρδιά .. κομμάτια!

Του έβαλα σιρόπια, (το κεσεδάκι), του έβαλα πλαίσια με κεριά να΄χουν δουλειά οι χτίστες, αλλά αυτές επιμένουν να χτίζουν ή στο ταβάνι ή πάνω στα πλαίσια.. Μάλιστα οι γέννες πάνε σύννεφο και όπως βλέπετε, μαζεύονται και κάνουν .. κομουλάκι να τα ζεστάνουν!

Χαλώ τα κεριά τους πούναι χτισμένα πάνω στα πλαίσια, φαίνονται τα σημάδια από τα κεριά, αλλά αυτές τα ξαναχτίζουν.
Τα λυπάμαι και δεν ξέρω που θα μας πάει αυτή η ντέβρια!!

Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Πρωτομαγιάτικο .. ποστ

Πριν....



Σε λίγα λεπτά!....

Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

Πασχαλινές .. αντιθέσεις

Το πριν....



Και το .. μετά!!




Η .. θέα στην ίδια βεράντα!!