Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Η πείνα τέχνας κατεργάζεται!


Άκουγα οτι "τρώνε" και φρύγανα, αλλά δεν το πίστευα! Έλεγα, τι διάολο, τόση πείνα πια να .. ξεπέσουν στ'αγκάθι;


Εδώ παρέα μ'ένα χρυσομπάμπουρα που μου ξύπνησε παιδικές αναμνήσεις! Τους βάζαμε σε σπιρτόκουτα και κάναμε ..αγώνες δρόμου!!

Τι μπορεί νάχει αυτό το τόσοδούλι λουλουδάκι για να το προτιμάνε;
Και όμως! Μετά από την αναγκαστική περίοδο πείνας του δεύτερου 15ήμερου του Μάη, με μόνη σχεδόν πηγή ζαχάρων το λίγο αραιό σιροπάκι που τους έβαζα, επροχθές τις είδα να έχουν εγκατασταθεί σ' ένα μεγάλο φρύγανο. Κάθονταν πολύ λίγο πάνω στα μικρά άσπρα ανθάκια του και μετά στο επόμενο..
Ευτυχώς δηλαδή που τα φρύγανα εδώ είναι περισσότερα και από τις ... πέτρες!
Όσοι φίλοι δεν ξέρουν την μελισσοκομική πραγματικότητα στα ξερονήσια μας, ίσως δεν κατανοούν την "χαρά" μας όταν ανοίγει μια νομή. Οι χρονικές αποστάσεις μεταξύ των ανθοφοριών εδώ είναι μεγάλες και φυσικά τα κενά διαστήματα που πέφτει πείνα αρκετά! Για να μην αναφέρω και την "έκταση" που έχουν.. Λίγα στρέμματα και πάλι σπίτια και βράχια! Οι μέλισσες, όπως και όλα τα άγρια ζώα στα νησιά μας, παλεύουν για την επιβίωση όπως ακριβώς παλεύουν οι άνθρωποι αιώνες τώρα..


Φέτος άνοιξε νωρίς - νωρίς και ο ευκάλυπτος! Και το καλό είναι οτι ανοίγει λίγο-λίγο και ένας - ένας, όχι όλοι μαζί!
Στην φωτο υπάρχει ένας μεγάλος ριγωτός που τρώει από τον ευκάλυπτο.. Δεν ξέρω τι πράμα είναι.


Επίσης σ'ένα άλλο λουλούδι ήταν μια μέλισσα νεκρή με το κεφάλι χωμένο μέσα. Όταν την άγγιξα να δω τι διάολο έπαθε, έπεσε στη γη και από μέσα από το λουλούδι πετάχτηκε μια μικρή αράχνη με στρογγυλή πιτσιλωτή κοιλιά και την κοπάνησε τρέχοντας!
Ο θάνατός σου η ζωή μου!