Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Είμαστε περισσότεροι...


Είμαστε περισσότεροι κατά 870, σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα της πρόσφατης απογραφής. Μας μέτρησαν και βρήκαν οτι είμαστε 10.190 μόνιμοι κάτοικοι στο νησί.. Στην απογραφή του 2001 είμασταν 9.320... Περισσότεροι και πιο "αρσενικοί" μια και οι άντρες (;) υπερτερούν.. 5.290 άντρες και 4.900 γυναίκες!

Μια άμεση επίπτωση στην αύξηση του πληθυσμού μας που ξεπέρασε το όριο των 10 χιλιάδων, θα είναι η αύξηση των μελών του δημοτικού συμβουλίου στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Από 21 σήμερα θα πάμε σε 27!

Αυτό που είναι ιδιαίτερο στη Μύκονο είναι η πυκνότητα του πληθυσμού. Η πυκνότητα των κατοίκων είναι 96,88 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Μια από τις μεγαλύτερες πυκνότητες στην Ελλάδα, ανάμεσα φυσικά σε οχι αστικές περιοχές!

Περιληπτικά μια αναφορά στους γείτονες:
ΤΗΝΟΣ: 8.590 κάτοικοι με πυκνότητα 44,17
ΣΥΡΟΣ: 21.390 κάτοικοι 209 πυκνότητα
ΑΝΔΡΟΣ: 9.170 κάτοικοι 24,13 πυκνότητα.

Τώρα στο σύνολο της χώρας απεγράφησαν 10.787.690 μόνιμοι κάτοικοι, εκ των οποίων 5.303.690 άνδρες (49,2%) και 5.484.000 γυναίκες (50,8%).
Γίναμε λιγότεροι… (;)
Η ελληνική απογραφή του 2001 διενεργήθηκε στις 18 Μαρτίου του 2001. Ο πραγματικός πληθυσμός στο σύνολο της Ελλάδας ανερχόταν στους 10.964.020.

Όμως!
Την 1η Ιανουαρίου 2010, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν [ 28/07/2010 ] στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες, ο πληθυσμός της Ελλάδας έφτασε 11.295.000 κατοίκους, σημειώνοντας αύξηση κατά 35.000 κατοίκους σε σχέση με την 1η Ιανουαρίου 2009!

Τι συνέβη άραγε;
Πως "λιγοστέψαμε" σε διάστημα 1,5 χρόνου;
Τάχει παίξει η Γιούροστατ;
Ή δεν .. απογραφήκαμε;

Τα στοιχεία αναλυτικά ΕΔΩ: Ανακοίνωση προσωρινών αποτελεσμάτων Απογραφής Πληθυσμού 2011

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Η "Καραμέλα" έπεσε υπέρ καθήκοντος!


Την ξέρανε και με άλλο όνομα την Καραμέλα, καβοδέτη την φωνάζανε τα πληρώματα στο λιμάνι του Τούρλου. Γέλαγαν με την μανία της να τρέχει πρώτη να πιάσει το βηλάϊ που πέταγε με δύναμη ο ναύτης.

Τρεχάτη τόδινε στον Ηλία κι'εκείνος να βιράρει βιαστικά τον χοντρό κάβο, να τον περάσει στη δέστρα του μόλου. Η Καραμέλα χοροπηδούσε τότε με χαρά περίεργη για την επιτυχία. Η χαρά της κόπηκε προχτές απότομα, παράξενα, ασυγκίνητα..

Το βαρύ βηλάϊ πέφτοντας από το πλοίο με φόρα, την βρήκε στο μικρό κουκλίστικό της κεφαλάκι και το σκυλάκι έπεσε νεκρό στην προβλήτα.

Ο χρόνος τότες εσταμάτησε για όλους μας. Ακίνητοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε πως και γιατί συμβαίνει αναρίθμητες φορές, να είναι τόσο άδικη, τόσο ασυγκίνητη η μοίρα...