Το ακίνητο νερό

Το μικρό αεροπλάνο πετούσε αργά, πολύ αργά και χαμηλά, αρκετά χαμηλά, τόσο που όταν έσκυψα λίγο στο μικρό παράθυρο δεξιά μου και κοίταξα κάτω, είδα τις κορφές των μεγάλων δέντρων να περνούν με ταχύτητα κάτω μου, μια θάλασσα καταπράσινη ταξίδευε γοργά προς τα πίσω. Ξαφνικά μια στενή λουρίδα νερού φάνηκε και αμέσως μετά άρχισε να φαρδαίνει, να φαρδαίνει, κι'έγινε σε λίγα δευτερόλεπτα μια μεγάλη λίμνη.
Η γυαλιστερή ακίνητη επιφάνειά της έκοβε το πράσινο χαλί απότομα..
Γύρισα και ρώτησα τον πιλότο:
"Τώρα τι βλέπουμε; ποιά λίμνη είναι αυτή;"
Ο πιλότος γύρισε και μου είπε δυνατά: "Είναι η Ταγκανίκα"..
"Η Ταγκανίκα; Τι έγινε ρε; Αυτή δεν είναι στην Αφρική;"
"Μάλιστα κύριε.. εδώ στην Αφρική είναι!" ..
Κοίταξα καλά τον πιλότο. Θέ μου... μαύρος ήταν!!
Μα τι έγινε; Πετάχτηκα τρομαγμένος..

"Σιγά χριστιανέ μου..με χτύπησες!!" ..
Η γριά μου με αποπήρε.... Θα της έριξα ως φαίνεται καμμιά ψιλή καθώς ξύπνησα τρομαγμένος από τον εφιάλτη...
Έτρεξα στο μπάνιο κι'έριξα κρύο νερό στη μούρη μου. Καθώς κοίταζα το μισοπρησμένο μου μάτι στον καθρέπτη, σκέφτηκα την συχωρεμένη μου μάννα..την ονειροκρίτα..

"Σα δεις ακίνητο νερό θα βρέξει, σα δεις νερό που τρέχει θα βρέξει πολύ"...
Πήγα στο παράθυρο της κουζίνας.. Μαύρος συννεφιασμένος ήταν και λίγες σταγόνες σημάδευαν κατ'ευθείαν το τζάμι του.. Σιγά τα νερά! Μάη μήνα έχουμε και προς το τέλος.. Επροχθές ράντισα τ'αμπέλι. Tο δεύτερο "χέρι" βορδιγάλειο και θειάφι... Αν κάνει πως βγαίνει αληθινό τόνειρο, θα ξεπλυθούν τα φρέσκα φύλλα και...θα έχουμε φτου κι'απ΄την αρχή τα ίδια....Μπαα! τι διάολο..Μάη μήνα έχουμε..

Ντύθηκα και τράβηξα για την χώρα, για το καθιερωμένο πρωϊνό καφέ με τις καμαράδοι... Οδηγούσα κι'έβρεχε! 'Ωσπου να φτάσω είδα κι'έπαθα. Η γλίτσα στο δρόμο γλυστρούσε και τα μηχανάκια με τα ξενυχτησμένα νειάτα των σχολικών εκδρομών, σε κάθε στροφή μέτραγαν το φάρδος του δρόμου στην άσφαλτο. Ευτυχώς γελώντας... τουλάχιστον αυτά που εγώ είδα... Στο καφενείο περιέργως όλοι κεφάτοι, λες και δεν ήταν 7 πρωινιάτικα...

Αναλύσαμε τον καιρό δεόντως, τα μεθυσμένα νειάτα των εκδρομών και πόσο διαφέρουν από τα καλά (πάντοτε..) δικά μαθητικά γλέντια, είπαμε και για τις μεταγγραφές των ομάδων, για τον Ριβάλντο και κατά τις 8 φύγαμε όλοι για τις δουλειές, ενώ η βροχή δυνάμωνε και τόνειρο με το ακίνητο νερό της λίμνης .. έβγαινε ολοκάθαρο...
Μετά λένε να μην είσαι προληπτικός!!