Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Η ώρα για ζυμάρια..


Ζαχαροζύμαρο είδα "ζωντανά" για πρώτη φορά την περασμένη βδομάδα. Με λυπήθηκε ο Μάρκος και μούστειλε μια σακουλάρα από το ζυμάρι του, να δω, να ξεστραβωθώ! Είναι μάστορας ο Μάρκος, το έκανε τόσο νόστιμο που παρά λίγο να το πλακώσω εγώ .. μετά από την δοκιμή. Αν δεν με κατσάδιαζε η κυρά θα τ'όχα παίξει. Φχαριστώ και από δω Μάρκο!

Η αλήθεια είναι οτι δεν τα καταφέρνω και τόσο καλά με τα μελίσσια. Τώρα θα μου πείτε γιατί επιμένω.. Ε .. έτσι γουστάρω! Μου αρέσει να πηγαίνω εκεί κοντά τους, να τις βλέπω να μπαινοβγαίνουν.. Το λέω και δεν ντρέπομαι καθόλου! Σιχαίνομαι τις λεγόμενες "επιθεωρήσεις"! Ξέρω οτι το άνοιγμα της κυψέλης είναι ολη η πεμπτουσία της μελισσοκομίας, αλλά εμένα αυτό το ρητό δεν μου λέει τίποτα.. Είμαι ερασιτέχνης και μάλιστα από τους χειρότερους...

Τέλος πάντων τα 8 μελισσάκια μου τα κουτσοκατάφεραν και φέτος, αν και οι τροφές εδώ στο νησί μας είναι καλές μόνο για τους ... τουρίστες! Δεν τα άνοιξα όλο τον Σεπτέμβρη, και το αποδωσίδι του Μάρκου με έβαλε στη μπρίζα!

Άνοιξα πρώτα το πολύ μικράκι που ήλθε μοναχό του και μπήκε σε μια άδεια (παγίδα) τις μέρες του Πάσχα. Αυτό δεν έλεγε να πάρει τ'απάνω του όλο το καλοκαίρι. Του έβαλα λοιπόν στη μια του άκρη ένα κουτί από κόντρα πλακέ που έχω φιάξει στις διαστάσεις 3 πλαισίων μαζί. Το κουτί γεμίζει όλο τον κενό χώρο, κραταει την ζέστη και το κρύο και στην περίπτωση που κάτι συμβεί [!] και αρχίζουν να χτίζουν τρελλά, τις κρατάει στα πλαίσια ή στο... ταβάνι!


Μόλις άφησα το κομμάτι με το ζυμάρι πανω στα πλαίσια και πριν ακόμη βγάλω το νάϋλον, τσουπ και η πρώτη κάθησε πάνω στο κομματάκι που έπεσε δίπλα και άρχισε τη μάσα!!

Συνέχισα μετά στο διπλανό που είναι και διόρωφο!! Και να η έκπληξη! Έχει μέλια πάνω και όπως διαπίστωσα, έχει και στον κάτω όροφο που είναι γεμάτος πληθυσμό!! Αποφάσισα λοιπόν να πάρω δύο πλαίσια μέλι! Αυτός θα είναι για μένα ο πρώτος και μοναδικός φετεινός "τρύγος" από αυτό.. Πήρα συνολικά άλλα 5 ή 6 πλαίσια, δεν θυμάμαι, από τα άλλα δυό διόρωφα τον Ιούλιο. Τα δύο πλαίσια μεταφέρθηκαν με τιμές στην αποθήκη στο χωριό και στο επόμενο ποστ θα σας δείξω τι πάει να πει ερασιτέχνης μελισσοκόμος!
Μελιτοεξαγωγέας ξύλινος εν δράσει!


Όλα τα υπόλοιπα ήσαν από απογοήτευση έως αδιαφορία! Μέλι πολύ λίγο σε δυο-τρία πλαίσια. Ετσι κλείστηκαν με την προσθήκη γενναίων κομματιών Παριανό φαγητό και με την ελπίδα οτι θα γεννήσουν οι μάννες.. νάχουν λίγο πληθυσμό να βγάλουν τον χειμώνα..

6 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Τα πιο καλά απ' όσα κάνουμε στην ζωή μας είναι αυτά που πρώτα-πρώτα για μας τα κάνουμε κι ίσως μονάχα για μας, για το κέφι μας, την τρέλα μας, την εκτόνωσή μας! Ούτε για επάγγελμα ούτε για λεφτά ούτε για δόξα και τα τοιαύτα...
Επομένως, συνεχίστε ακάθεκτος και ανεξαρτήτως αποτελέσματος!
:-)

zepos είπε...

Αλοίμονο.... Πάντα ακάθεκτος!
Καλημέρα σας!

Beekeeper είπε...

Eρασιτεχνικα ζεπο! Σε νιώθω απόλυτα!
Θελω να δω το μελιττοεξαγωγέα! Απο καιρό λεω να βαλω ενα post για τον δικό μου αλλα όλο αμελω να τον φωτογράφίσω.. ίσως το κανω αυτες τις μέρες. Ο δικος μου δεν ειναι ξύλινος αλλα ειναι αντικα.. οτι ναναι :D

Kαλο φαγωτα παντως ζεπο. Τα καλύτερα μέλια ειναι τα δικα σου, ειτε ειναι 2 πλαισια ειτε 102

zepos είπε...

Είναι πράγματι το καλύτερο μελι του ... κόσμου!
Θα τον "δείξω" τον μελιτοεξαγωγέα, αλλά παρακαλώ ...οχι ξεφωνητά έτσι;
Είπα.. την πλάκα μου κάνω...

μελονικος είπε...

Οι πρώιμες βροχές θα τα ωφελήσουν.
Θα ανοίξουν γόνους .1
καλό το τάισμα.
Μόνο για το άκαρι τι θα κάνεις.
Χαιρετώ.

zepos είπε...

Καλημέρα..
Νίκο δεν έχω δεί ποτέ στα μελισσάκια μου άκαρι ή βαρόα.. Ίσως γιατί δεν έχω κοντά μου άλλο μελισσοκομείο. Εχω μια κυψέλη σε ένα ταρατσάκι φίλου μου, μακριά από μένα, από αντικατάσταση μια παλιάς ξεχαρβαλωμένης και ξεχασμένης για χρόνια εκεί. Όταν πήγα να το ανοίξω για πρώτη φορά είδα στις καινούργιες πίτες πάνω στο όνο βαρόα και το παράτησα εκεί!