Κυριακή 1 Απριλίου 2007

Πρωταπριλιά σήμερα!



Δεν ξέρω γιατί, αλλά βλέποντας σήμερα την παραπάνω εικόνα ενός υπέροχου Μυκονιάτικου "χωριού" του παρελθόντος, σκέφτομαι οτι ανήκει πλέον σε είδος εξαφανισμένο.. σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα!
Ποιός να πιστέψει οτι κάποτε υπήρξε!
Καλό μήνα!

8 σχόλια:

anadelfos είπε...

Αναμνήσεις ε; Είμαι δηλαδή στους τυχερούς που "έζησα" στην Μύκονο την δεκαετία του 70..Τότε τέτοια χωριά είχε πολλά, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια!!
Καλό μήνα!

zepos είπε...

Καλό μήνα και σε σένα.
Είσαι δηλαδή παλιός και τυχερός..Τότε εκείνη η δεκαετία ήταν από τις πιο λαμπρές της Μυκόνου..
Όμως εκείνη η ομορφιά, αν και ήταν η αιτία της σημερινής κοσμοσυρροής..χάθηκε μεν από την πραγματικότητα, αλλά έμεινε στην θύμισή μας..

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Πρωτοπάτησα το πόδι μου στο νησί την Πρωτομαγιά του '76 κι από τότε νοερά δεν ξανάφυγα ποτέ!
Φέρνοντας στον νου αχνές εικόνες ή βλέποντας φωτογραφίες από την δεκαετία του '70, δυσκολεύομαι να πιστέψω τις αλλαγές στο τοπίο - κυρίως την μαζική δόμηση, που μεσολάβησε... Παρ' όλ' αυτά, βλέποντας, έστω πού και πού, άλλους τόπους, λέω "πάλι καλά εδώ, πάλι καλά...".

anadelfos είπε...

Εγώ τον Ιούλιο του 1969.. Κάθε καλοκαίρι έως το 1978 ήμουνα για όλους τους μήνες "εργαζόμενος νέος" στη φάμπρικα των ..μπαρ!
Σκληρή ζωή..Σκέτη ..εκμετάλευση από τον τουρίστα!!
Πάντως δεν θα ξεχάσω ποτέ την εργατικότητα των Μυκονιατών, την "αντοχή" τους σε κάθε παραξενιά των ξένων και την απλότητα και γαλαντομία των χωριανών..

zepos είπε...

@asteroid..
Η Μύκονος είναι σχεδόν αγνώριστη πια από άνθρωπο που δεν έχει έλθει τα τελευταία χρόνια στο νησί..Δεν είναι όμως η ποιότητα των κτισμάτων που "περισεύει" αλλά η μεγάλη ποσότητα..και η παρανομία προερχόμενη κυρίως οχι από Μυκονιάτες..

@anadelfe..
Είναι σχεδόν μαγικό πως έγινε αλλά είναι αλήθεια..Η εργατικότητα υπάρχει ακόμη και στη νέα γενιά, η απλότητα στα χωριά ακι η γενναιοδωρία φαίνεται σε πρωτοφανή βαθμό στα πανηγύρια..
Η "ψυχή" μας αν υπάρχει κάτι τέτοιο, δεν έχει αλλοιωθεί..νομίζω!
Τα τελευταία χρόνια έχει κατηγορηθεί η Μύκονος για πολλά..από αυτούς που δεν ξέρουν, από ανθρώπους που έρχονται και βλέπουν την τουριστική "επιφάνεια"..
Εχουμε (ακόμη) τον τρόπο να τα κρατάμε μακριά...σχετικά!!

dimitris-r είπε...

Ζέπο,
σ' ευχαριστούμε για την ομπρφιά που μας χαρίζεις.
Τί να λέμε τώρα; Όσοι ζήσανε έτσι, ζήσανε. Άλλα χρόνια τώρα. Εκείνα τα χρόνια τα όριζε η οικονομία στο χώρο, στις αισθήσεις, στις ανάγκες.
Τα δικά μας δυστυχώς είναι ανοικονόμητα!
Εντελώς πληροφοριακά να σου πω ότι το "χωριό" αυτό αντέχει στον χρόνο. Δεν κατοικείται βέβαια πια, αλλά υπάρχει.
Αν θυμάσαι την εκπομπή που κάναμε με τον Ηλία τον Μαμαλάκη, όταν μιλάω το έχω πίσω μου, επίτηδες βέβαια. Σ' αυτό και στην αυλή του αναφέρθηκα στα λίγα που είπα, επίσης στην εξαιρετική οικονομία του με τα κελιά, τις αποθήκες, τα στερνάκια, το σκεπό της αυλής το κουζινάκι, την κρεβατίνα, το αλώνι και τόσα άλλα γύρω.
Αν σου πέσει βολικό ρίξε μια ματιά. Αξίζει όσο ακόμα στέκει όρθιο.
Καλή Μεγαλοβδομάδα!

zepos είπε...

Δεν την είχα δει την συγκεκριμένη εκπομπή Δημήτρη..
Χαίρομαι που υπάρχει ακόμη, αλλά αν δεν κατοικείται η μοίρα του είναι σφραγισμένη ε;
Νομίζω οτι ακόμη πολλοί Μυκονιάτες ζουν με τον ίδιο τρόπο ακόμη.. βέβαια οχι με την ίδια οικονομία στους πόρους..
Τα ζώα μας υπάρχουν, το αμπέλι μας το κοιτάμε, τα πανηγύρια τα τιμούμε, λίγο παραπάνω από το κανονικό αλλά τους μπάλους μας τους ρίχνουμε, το βαρκάκι μας έγινε ..φουσκωτό πολλές φορές μεγαλύτερο βέβαια αλλά μας πάει στις Δήλες γρήγορα!
Εντάξει..έχουμε και τις Ταϊλάνδες μας ..δίπλα..αλλά αν ρε Δημήτρη δεν φας και κάνα φράγκο...θα σε φάνε!!

Δεν μιλάω γενικά έτσι;

dimitris-r είπε...

Το μυκονιάτικο "χωριό" εσύ το ξέρεις καλά, αλλά ενημερωτικά για όποιον άλλο ενδιαφέρεται, περιλαμβάνει αυτή τη "χωροταξική" οικονομία της συνύπαρξης με τα ζωντανά.
Χοίροι, περιστέρια, κότες, αγελάδες, γάιδαρος, όλα είναι σε μια ανάσσα δίπλα.
Αυτό μπροστά δεξιά είναι αποθήκη, από πίσω μόλις φαίνεται ένα μικρό (σταύλος), οι κότες δίπλα, το πατητήρι μπροστά στην αυλή, η χοιρόμαντρα λίγο πιο πέρα. Αριστερά στη χωριούλα το κουζινάκι με το παραθύρι, στον τοίχο ο βόλτος για τα ξινότυρα... ο περιστεριώνας.
Αυτα φίλε νέτα!
Αυτή η φώτο που δημοσιεύεις και το συγκεκριμένο "χωριό" είναι από μόνο του ένα Λαογραφικό Μουσείο! Αν πας κοντά θα δεις τριγύρω σκουριασμένα, φαγωμένα ινιά και φτυάρια, γκαζοντενεκέδες, βαρέλες κι άλλα απομεινάρια του χτες.