
Έφτασε η στιγμή που περίμενα τόσους μήνες. Στέκομαι μπροστά στο πατητήρι κι ακόμα δεν το πιστεύω!
Τα τρύγησα όλο χαρά!
Μεγάλα και βαριά τσαμπιά από τον Ροδίτη!
Πετυχημένο τ' όνομα που τούδωκε ο
Δημήτρης! Λεβέντη τον είπε..
Όνομα και πράμα!
Εφέτος είμαι και ολίγον.. "μηχανόβιος"!
Έως τώρα όλα γίνονταν με τα χέρια ή με τα ..πόδια!
Τώρα κατέφθασε και το μηχανικό στιφτίρι της εικόνας! Θα με ξεκουράσει μου είπαν. Ως φαίνεται ίσως δίνω αυτή την εντύπωση..
Ότι θέλω.. ξεκούραση!
Το μεν πνεύμα ανήσυχον η δε σαρξ.. κουρασμένη, ή κάπως έτσι.
Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι εμπρός μου βρίσκονται σουρός οι κόποι μηνών και γω θα μπω μέσα τους σε πολύ λίγα λεπτά και θα τους δείξω τι εστί.. πάτημα!
Βγάνω το σκιάδι΄μ, τ'αποθέτω δι' ολίγον επί της βίδας για τις ανάγκες της σκηνοθεσίας και απαθανατίζω το αίσιο (ελπίζω) τέλος μιας κοπιαστικής αμπελουργικής χρονιάς!