Μέσα στ'αμπέλι έχω τρείς μικρές μουριές, μια σε κάθε "σκάλα". Όταν τις φύτευα νόμιζα οτι ήταν οι δυό άσπρες και η τρίτη μαύρη.. Βγήκαν και οι τρείς μαύρες.. Δεν έχω παράπονο όμως. Αυτή την εποχή δίνουν τα μυρωδάτα τους μούρα. Πάντα καθώς περνώ δίπλα τους κοντοστέκομαι και τσιμπολογώ έως ότου βαφτούν τα δάχτυλα μαύρα!! Τα μούρα είναι πολλά, τόσο πολλά ώστε να περσεύουν και για όλα τα πτηνά που το περιμένουν με την ίδια ανυπομονησία.. Ιδιαίτερα οι κουρούνες! Και μετά καταχέζουν όλο το μέρος με μελανόσκατα!!
Γιαούρτι της σακούλας, μούρα και μέλι είναι το πρωινό για τις μέρες αυτές. Ανάμεσα έχει εναλλακτικό με βερύκοκα που γίνονται τις ίδιες περίπου ημερομηνίες. Μετά θα πιάσουμε τις αμπουρνέλες και στο τέλος του Ιούλη που θα γυαλίσουν τα σύκα, ποιός μας φτάνει!! Θά' χουμε να τρώμε ως τον τρύγο!
3 σχόλια:
Τυχερέ Ζέπο (θα’λεγε ένας Αθηναίος) τι καλά που περνάτε εσείς στα χωριά..
Εμείς υποφέρουμε στας Αθήνας. Και σε τρεις μέρες θα’τρεχε πάλι στην Αθήνα
μη τυχόν και κάνουν κατάληψη οι βλάχοι. ¨Όμως λίγο γκουρού, λίγο σαμάνος
πρέπει να’σαι διδάσκεις ένα μαγικό τρόπο ζωής
Καλημέρα Νίκο
Μακάρι νάμουν έστω και υπο(σαμανος)..
Εχω τραβήξει κουπί στη ζωή...Και ακόμη τραβώ.. Αλλά προσπαθώ να βλέπω γύρω μου, να αισθάνομαι τι έχω, να μην με πιάνει απληστία για περσσότερα.. Δεν έχει νόημα τελικά..
Εχω ένα κομάτι γης κοντά στη θάλασσα και φυτεύω φρούτα.Συκιές,αχλαδιές,διάφορα.
Ονειρεύομαι να βάλω αμπέλι.
Δημοσίευση σχολίου