
Σε παράταξη οι κλούβες...
Κάτι παραπάνω από πέρσυ μάζεψα, κι'αυτό με το "ζόρι" γιατί και πάλι η ευδαιμίδα βρήκε κάπου μια ανοιχτή "χαραμάδα" στο ράντισμα και άφησε τ'αυγά της...

Ο ροδίτης και πάλι εφέτος πραγματικό παληκάρι... γεμάτα και βαρειά τσαμπιά, καλό χρώμα και μεγάλη "υπομονή" στο τσίμπημα του εντόμου...


Το "παριανό" αρκετά ευαίσθητο και στο ωίδιο και στην ευδαιμίδα, ίσα που πρόλαβα και πήρα από λίγες σχετικά ρίζες 3-4 κλούβες.. Το περίεργο είναι οτι ενώ το ράντισμα είναι ίδιο σε όλα, η επιτυχία διαφέρει.. Ίσως φταίει το ξεφύλλισμα. Όπου δεν αερίζεται καλά το τσαμπί ή κάποιο ξεχασμένο φύλλο κολλά πάνω του, έχει την μεγαλύτερη ζημιά..

Έχω και την κυρά που όλο και γκρινιάζει με το ράντισμα... Δεν μ'άφησε να ραντίσω εντομοκτόνο μια πέργκολα και τα πέταξα όλα!! Πάνω από 3 κλούβες!!
Αύριο, λέω να μπω στο πατητήρι... πρωί-πρωί με τη δροσιά.. Έχει και ένα αγέρα!! Μα ένα αγέρα... Τα πρωϊνά η ψύχρα φέρνει φθινοπωρινές σκέψεις και ο Άη-Λιάς φορά τον σκούφο του!!!