Έχοντας αυτά κατά νου, και υποθέτοντας οτι ο σκώρος είχε κάνει καλή δουλειά, πήγα πριν μια βδομάδα περίπου να την πάρω. Όμως κάτι είχε αλλάξει! Μέλισσες μπαινόβγαιναν από την πόρτα και η κίνηση ήταν αρκετή.. Πήγα λοιπόν και πήρα τα εργαλεία μου να την ανοίξω.. Η κυψέλη είχε μόνο 5 πλαίσια παμπάλαια και ήταν γεμάτα με αυτήν την χλαπάτσα που αφήνει η επιδρομή από σκουλήκια, μια εικόνα σκέτο θρίλερ.. Η άλλη μισή, ήταν πιασμένη με φρεσκοχτισμένες πίτες που κρέμονταν από το καπάκι γεμάτες πληθυσμό και με όλα τα καλούδια, κλειστό και ανοιχτό γόνο, τροφές κλπ...
Το συμπέρασμα είναι οτι ένας νέος αφεσμός ήλθε και εγκαταστάθηκε στη παλιά κυψέλη με τα υπολοίματα του σκώρου παντού.. Μυστήριο γιατί, αλλά έτσι πρέπει να έγινε! Ξαναγύρισα εκεί την άλλη μέρα με μια φρέσκια κυψέλη και πλαίσια με κεριά για να τα βάλω και να κόψω τις πίτες του καπακιού.. Τίναξα όλη την παλιά μέσα στην νέα κυψέλη, αλλά δεν έκοψα όλες τις πίτες γιατί τα λυπήθηκα!! Ήταν γεμάτες με σκουληκάκια διαφόρων ημερών και δεν μου πήγαινε να τις κόψω.. Έκοψα μία με μικρά σκουλήκια και την πήρα "καθαρή" (έτσι νόμιζα!) να τη βάλω σε κείνο τ'ορφανό που έχω.. Άλλη μία την έδεσα με σπάγγο σε ένα πλαίσιο με σύρμα μόνο και την έβαλα δίπλα στα φρέσκα κεριά που έβαλα.. Έριξα και το παλιό καπάκι με τις υπόλοιπες πίτες επάνω που κατέβαιναν στο κενό και τ'άφησα να ησυχάσει λίγες μέρες ελπίζοντας να αρχίσουν το χτίσιμο στα φρέσκα κεριά των νέων πλαισίων που τους έβαλα..

Ξαναπήγα σήμερα το πρωί να τελειώσω το κόψιμο και να του βάλω και τα υπόλοιπα κεριά.. Δυστυχώς αυτές έχτισαν πάλι στο παλιό καπάκι νέες πίτες και αναγκάστηκα πια να τις τινάξω μέσα όλες, να γεμίσω με πλαίσια όλο το χώρο και να βάλω το νέο καπάκι. Όλες οι πίτες τους ήταν πάλι γεμάτες με σκουλήκια..
Έτσι αποφάσισα να πάρω μια-δυό στο χωριό να τις βάλω στο ορφανό και στο μικράκι μου...

Πήγα στο κελί μου και ετοιμάστηκα να τις δέσω με σπάγγο στα σύρματα...
Ξαφνικά πήγε το μάτι μου σε κάτι μικρές καφέ κουκίδες πάνω στο καθαρό κατακίτρινο κερί... Πλησίασα τα στραβάδια μου (γαμώτο μου!) και είδα για πρώτη μου φορά τον ... εχθρό ολοζώντανο μπροστά μου να τον έχω εγώ φέρει στα μελίσσια μου με τα ίδια μου τα χέρια!!

Τρία - τέσσερα βαρρόα (φαίνονται καθαρά στη φωτογραφία) βολτάριζαν ανενόχλητα πάνω στο γόνο και στο κερί!! Και το χειρότερο είναι οτι πριν λίγες μέρες είχα βάλει σαν μαλάκας άλλο ένα τέτοιο ολόϊδιο κερί μέσα στο "ορφανό" μου, (μετά από τις υποδείξεις σας!!!) χωρίς να πάρω χαμπάρι καθόλου τον εχθρό!! Να σημειώσω εδώ οτι έως σήμερα, εγώ ποτέ δεν έχω δεί βαρρόα στα μελισσάκια μου, ούτε φυσικά έχω κάνει καμιά θεραπεία ποτέ...
Κατέβασα όλα τα καντήλια που είναι γνωστά και αν ξέχασα κανένα άγιο... ας με συχωρέσει!!