Vipera ammodytes

"Είχα" ένα σκύλο, ένα καλό κυνηγετικό σκύλο. Οποιοσδήποτε τον έβλεπε έως χθες, όσο άσχετος με τις σκυλοράτσες και να'τανε, θα έλεγε οτι, "αυτός ο σκύλος είναι από μεγάλο τζάκι"... Όσοι όμως ήταν από την δική μου την "ράτσα", με άλλα λόγια κάτι σκαμπάζουν από σκυλιά, θα έλεγαν οτι, "αυτός ο σκύλος είναι ένα καθαρόαιμο πόϊντερ".

Σήμερα έχω ένα σκυλί ακαθόριστης ράτσας. Κάτι μεταξύ μπουλτόκ και .. ιπποπόταμου με βούλες! Ναι πρόκειται βέβαια για τον ίδιο σκύλο. Μόνο που μου τον κατάντησε έτσε δα, ένα κολόφιδο, μια οχιά μεγάλη και χοντρή σαν λιόκλαδο! Είχε ένα κέρατο στο κούτελο ωσάν ρινόκερος και του όρμηξε με ορμή δαγκώνοντάς τον στο μούσουνο γερά.


Εκαρφώθηκε που λέτε στη μύτη του και το σκυλί μου που δεν κολώνει με τίποτα, την τίναξε την πουτάνα ψηλά και προσπάθησε να την δαγκώσει.. Κουταμάρα του βέβαια γιατί η οχιά τον ξαναδάγκασε και χθες είχαμε νταντέματα όλη μέρα και την μισή νύχτα..



Ήτονε η οχιά η Κυκλαδίτικη [Vipera ammodytes], και όξω και μακριά όποιονε δαγκώσει. Οι αθρώποι κινδυνεύουν να το χάσουν το χέρι ή το ποδάρι έτσι και δε τρέξουν για γιατρό. Τα ζωντανά μπρηζόνται τουμπάκι, και οι χωριανοί που δεν λογαριάζουν, τα τρυπάνε με το σουγιά στη "φούσκα" να τρέξει το υγρό να ξαλαφρώσουν.

Αυτά ήξερα έως πέρσυ που εψόφησαν δυο σκύλοι καλών φίλων από δάγκωμα οχιάς. Ως φαίνεται το δηλητήριό τους, ή η ράτσα τους - δεν ξέρω - έχει δυναμώσει και όλο και περισσότερη ζημιά κάνουν τα δαγκώματά τους. Παλιά, πολλά χρόνια πριν, μου την είχε ρίξει και μένα μια μικρή οχιά στο ποδάρι, αλλά πρόλαβε και έβαλε ένα μονάχα δόντι και την εσκότωσα.. Μπρήστηκε το ποδάρι μου πολύ και κούτσενα καμιά βδομάδα από τον πόνο..

Αυτά εθυμήθηκα το λοιπόν και όταν είδα τον σκύλο μου που είναι ακόμη γερός σαν ταύρος παρ'όλα τα χρονάκια του, να τρέμει, να χτυπούν τα δόντια του "καστανιέτα" και να βαριανασαίνει, του κόλλησα στο σβέρκο μια Solu-Medrol 125ml (Κορτιζόνη) που έχω πάντα στο ντουλάπι για κάθε μεγάλη ανέγκαση..

Το σκυλί σήμερα συνήλθε. Ακόμη πρησμένος είναι αρκετά πιο λίγο όμως, τρώει και πίνει νερά που ήταν και η μεγάλη ανησυχία μου, γιατί η τοξίνη της οχιάς, εκτός από νευροτοξικές επιδράσεις στον οργανισμό του θύματος, επιδρά και στην συγκέντρωση υγρών στους ιστούς με αποτέλεσμα την έντονη αφυδάτωση. Οι κτηνίατροι βάνουν ορό αμέσως αλλά εγώ είπα να περμένω να δω πως θα πάει. Εδώ που ζω στο ύπαιθρο, πάνω από 50 φορές έχουν δαγκώσει οι οχιές τα σκυλιά μου όλα αυτά τα χρόνια. Τόσο άσχημη επίδραση όμως πρώτη φορά συνάντησα.

Κυκλαδίτες το νου σας. Φέτος η χρονιά με τα πολλά νερά έχει φέρει σοβαρή αύξηση της αναπαραγωγής της άγριας ζωής. Τα φίδια είναι παντού και τώρα που ζεσταίνει ο καιρός ξυπνάνε και πεινάνε!