Οχι βέβαια εκεί που πάει ο βρωμερός σας νους, αλλά να! Είπα να μπολιάσω μια ελιά που χρόνια τώρα την έχω παρατημένη σε μια γωνιά και η κακόμοιρη δίνει κάτι ελιαδάκια σαν κουτσουλιές, για λάδι λένε είναι, αλλά εγώ ελαιοπαραγωγός δεν είμαι.
Βρήκα το λοιπό μια αρχαία ελιά κοντά στο χωράφι μου που έχουν δει τα μάτια της πολέμους και φωτιές πράμα, αλλά κάνει κάτι ελιές μπουκιά και συχώριο. Ήκοψα ένα κλαδί κατά τας γραφάς, εσμίλεψα σαν σφήνες τρία κομμάτια του και μετά επί το έργον..
Εκοψα το λιαδάκι μου σχεδόν σύριζα αδιαφορώντας για τις κραυγές απελπισίας του, και κάρφωσα τα τρία "καλέμια" (έτσι τα λένε οι μάστοροι) στον κουτσουρεμένο της κορμό. Τύλιξα ολη την εγχείρηση με ταινία (πράσινη ε;) του ηλεκτρολόγου και μετά το μπλάστρωσα στην κρέμα την σπέσιαλ που μου έδωκε ο τοπικός μας γεωργοέμπορας...
Αυτά εγίνανε χθές. Πήα σήμερα το πρωί να βγάλω μια φωτογραφία τα έργα μου, να τα θυμάμαι γιατί μάλλον δεν πρόκειται να διεί χαΐρι το ελιαδάκι μου. Ο ήλιος όμως είχε τσαλακώσει καλά την ταινία και η κρέμα ήμοιαζε με ξερατό! Το τραγικό αποτέλεσμα επάνω!!
5 σχόλια:
Μάρκο την κυριακή έκανα την ίδια δουλειά σε 3 εληές του αδελφού μου.
Οπως βλέπω τα έκανες όλα σωστά.
Εγώ όμως έδεσα τα μπόλια με κολητική ταινία (αυτή την χακί) και από πάνω αντι για λάσπη από άργυλο τις επένδυσα με αλλουμινόφυλλο να τις προστατεύει από εξάτμηση και από βροχή.
Αν έχεις πάρει μπόλια από τα «λαίμαργα η τρελλά κλαρια» αυτά που τρέχουν πρός τα πάνω,η επιτυχία είναι σίγουρη.
Δεν ξέρω αν κι'ο Μάρκος μπόλιαζε, πάντως η φωτο είναι από μένα τον Γιώργο φίλε Φώτη. Κοίτα να δεις που οι "συμβουλές" που είχα υπ'όψη μου για τα μπόλια ήταν ΟΧΙ από λαίμαργα...
Εχω και τις ζοχάδες μου σήμερα πρωινιάτικα. Χθες διαπίστωσα οτι μου την πέσανε κλέφτες στις άδειες κυψέλες μου. Είχα βγάλει δυο για καθάρισμα και βάψιμο στο τραπεζάκι μου εκεί πάνω στο κελί του μελισσοκομείου και τις πήραν οι πούστηδες... Που να βγάλουν σπυριά και να γίνουν τούμπανο από τις τσιμπιές!
Εντάξει Γιώργο,από σήμερα να με λές νονό.
Φέτος δέν προλαβαίνω,αλλά από χρόνου θα σου φέρνω λαμπάδα!!
Οσο για τίς κλεψιές ,έχει γίνει σπόρ.
Αν έμπαινε στα Ολυμπιακά αθλήματα θα παίρναμε πάντα το χρυσό.
Σου εύχομαι καλή Ανάσταση.
Καλημερα πατριδα,καλη επιτυχια στην ελια!
Ρε Γιωργη κλεβουν και εκει,δεν φοβουντε μηπως τις βρεις και σε καμια περιοδια στο νησι και τον σκισεις....εκτος εαν το εκανε ξεπιτηδες.
Παλιά δεν είχαμε κλεψίματα στα μελίσσια. Αλλά με την "είσοδο" των βορείων γειτόνων στο νησί τα μελισσοκομεία έγιναν πολλά και είναι σπαρμένα παντού, στα λαγκάδια στα βουνά..
Σ'εμένα δεν το περίμενα γιατί δεν είναι πέρασμα το βουνό που είναι το χωράφι μου. Δεν φαίνονται από πουθενά τα κουτιά μου. Κάποιο "πουλάκι" όμως και πέρσυ ήρθε και πήρε ένα σμάρι από μια γωνιά που τόχα αφήσει εξεπίτηδες γιατί δεν είχα εύκαιρο βαμένο κουτί. Μάλλον έτσι έμαθαν το μέρος..
Τι ναπεις; Γρουσουζιά!!
Δημοσίευση σχολίου