Ο ΕΡΟΣ Μυκονίων, συμβουλεύει για τους εποχιακούς ψεκασμούς. Μεγάλο κίνδυνο σημαντικής απώλειας της παραγωγής μας, αποτελεί η λεγόμενη "ΟΞΙΝΗ ΣΗΨΗ". Εκδηλώνεται μετά το γυάλισμα και προκαλεί εκτεταμένες σήψεις στα ώριμα σταφύλια. Συγχέεται με τη βοτρύτιδα την οποία και ανταγωνίζεται. Μετά το γυάλισμα οι προσβλημένες ράγες παίρνουν χρώμα καφέ-ιώδες (έγχρωμες ποικιλίες) ή ανοικτό κόκκινο (λευκές ποικιλίες). Στη συνεχεία χάνουν το χυμό τους και αδειάζουν (μένει μόνο ο φλοιός ). Τα σταφύλια σαπίζουν και βγάζουν μια ξινή μυρωδιά, ενώ μικρά έντομα (μύγες ξυδιού) πετούν κοντά στα πρέμνα με τα σαπισμένα σταφύλια.
Τα παθογόνα αίτια είναι ορισμένα βακτήρια και ζυμομύκητες τα οποία μεταφέρονται από τις μύγες ξυδιού. Προσελκύονται από τη μυρωδιά του χυμού, η οποία προέρχεται από τις τραυματισμένες ράγες από διάφορες αιτίες (ευδεμίδα, ωίδιο, μηχανικά αιτία). Κατόπιν ψάχνουν και βρίσκουν τις πληγές των σταφυλιών για να γεννήσουν τα αυγά τους, μεταφέροντας συγχρόνως τα παράσιτα της σήψης. Αυτά βρίσκουν κατάλληλο περιβάλλον και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Η προσβολή αρχίζει από 1-2 ράγες και εξαπλώνεται με τους χυμούς που τρέχουν πάνω στα σταφύλια. Η ασθένεια ευνοείται από τις υψηλές θερμοκρασίες και την υψηλή υγρασία. Εμφανίζεται συνήθως στα ζωηρά αμπέλια ενώ τα συμπαγή σταφύλια είναι περισσότερο ευαίσθητα.
Το σύστημα διαμόρφωσης – υποστύλωσης πρέπει εξασφαλίζει καλό αερισμό των σταφυλιών και της βλάστησης. Τα σταφύλια θα πρέπει να είναι ελεύθερα και να μην καλύπτονται από φύλλα, να μην ακουμπούν στο έδαφος, να μην τρίβονται στους βλαστούς και να μην μπερδεύονται στα σύρματα. Οι τραυματισμένες ρώγες είναι οι πρώτες εστίες της μόλυνσης.
"ΕΡΟΣ Μυκονίων, 21/6/2009- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Νο. 4
Αυτή την εποχή όσοι απέφυγαν, βάσει των σωστών και τακτικών θειαφισμάτων, την ζημιά από το ωίδιο έχουν μάλλον ξεπεράσει την εμφάνιση του στο αμπέλι και μια τελευταία ακόμη επέμβαση για όσους έχουν καθυστερήσει ίσως χρειάζεται. Στην περίπτωση αυτή βρέξιμο θείο 0,5% είναι ικανοποιητικό για τσαμπιά που έχουν ρόγες σε μέγεθος μπιζελιού. Σκόνη θείου επίσης κάνει, αρκεί να σκορπιέται στη γη και λιγότερο στα χαμηλότερα μέρη του φυτού σε ημέρες με θερμοκρασία στο αμπέλι κάτω των 30 β. Κελσίου.
Όμως αυτό που πρέπει να καταπολεμήσουμε προληπτικά αυτή την εποχή είναι ο βάκιλος που δημιουργεί την ΟΞΙΝΗ ΣΗΨΗ . Γι’ αυτό τώρα και προτού φουσκώσουν οι ρόγες και κλείσει το τσαμπί καλό είναι να ψεκάσουμε τα τσαμπιά με χαλκό 0,5%, με στόχο όταν σύντομα κλείσει ο βότρυς να έχει μείνει χαλκός μέσα του που να προστατεύει τον καρπό από τον βάκιλο της όξινης σήψης. Προτιμητέος είναι ο οξυχλωριούχος Χαλκός σε αναλογία 50 γραμμαρίων σκόνης διαλυμένη σε 10 λίτρα νερού.
Ο Πρόεδρος
Γιώργος Γ. Ξυδάκης "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου