Τότε βάζαμε και ημερομηνία πίσω από τις φωτογραφίες..
Τούτη δω γράφει: 13 - 6 - 1979
Σα σήμερα δηλαδή, αλλά πριν από 28 χρόνια!
Τότε που τα βαρελάκια του κρασιού, όταν παλιώνανε πολύ και τέλειωνε η υπηρεσία τους στην οινοποίηση, τα βάζαμε για γλάστρες στα γιασεμιά έξω απ'την πόρτα, στη πεζούλα!
Που η σημερινή.. "χλιδή" ε;
10 σχόλια:
Αχ!!! Πεζούλα!!
Δεν ξαναπάω στον ορνό, δε κάθομαι σ'πεζούλα.
Κάθε τόσο Νίκο πιάνω και κοιτώ με νοσταλγία είναι αλήθεια, τις φωτογραφικές μας αναμνήσεις..
Θησαυρός πράγματι!
Καλημέρα
Θησαυρός, αλλά και μελαγχολία, βρε Ζέπο! Για τους καιρούς, που αλλάξανε, για μας, που αλλάξαμε, επίσης...
Ευτυχώς, μ' αέσει η μελαγχολία ως συναίσθημα, οπότε διπλός θησαυρός το να ξεθάβω παλιές φωτογραφίες!
Καλή σου μέρα!
Μελαγχολία ε;
Το σκέφτηκα λίγο αυτό aster, και μπορώ να σου πω οτι δεν με πείραξε και τόσο.. Καλά θα ήταν να ξαναγυρίζαμε εκεί αλλά αφού δεν μπορούμε να αντιστρέψουμε την φορά που έχει το βέλος του χρόνου, θα αρκεστώ στη σκέψη οτι πέρασα καλά!
Το εννοώ αυτό. Αισθάνομαι πολύ τυχερός και ΄κατα κάποιο τρόπο "προνομοιούχος" που ήμουν παρών και νέος την εποχή εκείνη.
Μια εποχή όπου αυτά που συνέβησαν εδώ, δεν είναι δυνατόν να τα συλλάβει ούτε ο πιο ταλαντούχος σεναριογράφος..
Είναι πολύ μεγάλη ιστορία.. σχεδόν απίστευτη!
Καλημέρα..
Για φαντάσου να σε πιάσει καμιά μέρα κρίση "εκμυστήρευσης" και να μας μεταφέρεις εδώ όλο το τότε σκηνικό ε;
Κάτι θυμάμαι και γω από εκείνη την δεκαετία του 70!
Αχ!
Μη νοσταλγείς κάτι πού δεν είχες. Αυτό που ζούσες τότε μπορεί να ήταν τελείως διαφορετικό από αυτό που νομίζεις πως είχες. Στο κάτω κάτω το σήμερα μπορεί να είναι υπέροχο. Τα πρωινά , τα τζιτζίκια το μεσημέρι, τα πουλιά το βράδυ ,η ανατολή!!! Δε χάνω καμιά αν έχει καλό καιρό. Η αίσθηση ότι είδα και σήμερα τον Ήλιο με τρελαίνει. Να το βράσω το παρελθόν. Το παρόν μετράει.
@αναδελφε
Λες ε; Μπααα! Λίγο χλωμό το βλέπω.
Βλέπεις αν γράψω τα πραγματικά γεγονότα με αληθινά ονόματα, δεν γλυτώω την ψειρού!!
Αν γράψω ψεύτικα ονόματα, δεν έχει ενδιαφέρον.
Αστα εκεί που βρίσκονται..
Δηλαδή εσύ που θυμάσαι άσχημα είναι;
Που πάει ο αναστεναγμός σκύλε;
Στις καλές αναμνήσεις πάνε τα χαμόγελα και στις κακές ..απλώς τις "ξεχνάμε"!!
Τόχα Νίκο'μ τόχα!! Αυτό είναι το καταπληκτικό.. Χειροπιαστά είναι ακόμη και δεν ξεχνιώνται και ούτε θέλω να τα ξεχάσω. Το σήμερα το απολαμβάνω όσο μπορώ και με ..το παραπάνω που λέει ο λόγος.. Αιτία για την σημερινή απόλαυση είναι και το παρελθόν, έτσι; Δεν αισθάνομαι οτι πέρασε από πάνω μου και δεν το κατάλαβα, γιατί έζησα καλά, έντονα και το "ξεζούμησα"..
Υπάρχουν και οι φωτογραφίες που μου θυμίζουν ένα κόσμο οριστικά περασμένο και χαμένο. Ανθρώπους που πέρασαν κοντά μου δίπλα μου, που αγάπησα και αγαπήθηκα. Είναι καλό να θυμάσαι Νίκο..
Δημοσίευση σχολίου